2 maart 2025
Deze loop werd al veel genoemd in de app-groep en inderdaad, een aardig deel van de loopgroep liep mee. Dit was bovendien de dag van Leo’s debuut als voluntario: het plaatsen van kilometerborden en waterposten langs de route. We gingen al om 7:45 de deur uit. Leo kon eerst helpen bij het vullen van loperszakjes en later goed meegenomen en ging mee in het busje de berg op voor de opbouw van het parcours. Het werk bleek op zichzelf niet zwaar maar met het frisse natte weer wel kóud!
De loop bleek bij nader inzien niet te starten in het centrum maar ook op de ‘pista’. Arlette ging nog even koffie drinken met de lui. Voor de start draaide een DJ leuke nummers en sprongen we ons lekker warm. Na wat rennen en rekken op de baan konden we van start. Het was koud maar ook zweterig met een regenjas aan.
De weg naar Font Roja klimt bijna continu en na kilometer 5 wordt het steiler. Leo had nog doorgegeven dat er na kilometer 7 een iets minder steil stuk was van zo’n 500 meter. Dat hielp om tot aan kilometer 7 goed door te rennen en op het minder steile stuk mentaal voor de bereiden op de laatste steile kilometer.
Bij 54 minuten en een aantal seconden kwam de finish in zicht en bij een vlakke weg zou een finish binnen 55 minuten haalbaar zijn. Nu werd het 55:08 en zwaar hijgend over de finish, waar een paar groepsgenootjes al van brownies stonden te smullen. Die stonden opgesteld onder het ‘zeiltje’ van verpakkingsplastic dat Leo over de deuren van het busjes had gedrapeerd. Er stonden bussen klaar om terug te keren naar de atletiekbaan. Het betekende een 13 plaats van de 42 vrouwen, 4e van de 13 in mijn categorie en 128e van de 247 deelnemers in totaal. Maar daarvoor moest flink worden afgezien.
Na afloop kon Arlette douchen en keken we even naar de prijsuitreiking. We gingen nog paella eten bij de club. Dat clubgebouw bleek weer wel in het centrum te zijn: een gedeeld gebouw met de de toneelvereniging en een stierenclub. We zaten aan een lange tafel met hapjes, bier en wijn en echt heerlijke paella. Het was heel relaxed en gezellig. Erna dronken we met een paar man een laatste koffie bij La Chalá aan Plaça de Dins.
Thuis hadden we eten dat goed paste bij het weer: snert!