23 februari 2025
Het idee was om de lange variant van deze trail te doen: 20 kilometer met meer dan 1085 hoogtemeters. Na een blessure leek het beter om de inschrijving om te boeken naar de ‘mini’-afstand van 14 kilometer met meer dan 700 hoogtemeters. Dat was waarschijnlijk maar goed ook, want de spieren voelden plaatselijk nog pijnlijk en stram. Het was vreselijk koud deze dag, met lichte regen en wind; ook daarvoor was het achteraf gezien niet zo erg om de ‘korte’ afstand te doen. De start van de lange afstand was al om 8 uur, toen gingen we de loopmaatjes uitzwaaien. Gelukkig sliepen wij in Confrides om de hoek van de start.
Om 9 uur was de start van de kortere afstand. Er waren minder deelnemers op deze afstand. Het was koud en het regende. Bij de rivieroversteek na een kilometer of twee was het zo modderig dat het meer skiën dan rennen was. Toch kon ik daar op de heenweg mooi een groepje inhalen. Daarna was het kijken waar ik vaart kon maken maar dat was zeker niet overal het geval. Hier en daar werd het wandelen, soms wel (een paar?) honder meter achter elkaar. Het was een vermoeiende tocht op deze manier, terwijl het toch niet erg hard ging.
Uiteindelijk bleek dat wel meer mensen niet zo hard gingen. Onderweg zei een fotograaf tegen mij dat ik op dat moment vijfde was van de vrouwen. Toen dacht ik dat er misschien echt een podiumplaats in zou zitten; iets waarover de clubmaatjes mij al hadden zitten opjutten. Na de laatste baggerbende kwam ik aan, eerst voorbij Leo en daarna met een tijd van 1:58:35 over de lat. Net daarvoor kwam ik de jongens tegen, helemaal verkleumd. Zij waren eigenlijk aan het vertrekken maar kwamen nog kort even nakletsen. Ze hadden een toptijd gezet (beide ongeveer 2:38) en hadden het vooral ook het heel koud gehad boven op de berg. Door de opmerking van de fotograaf checkten we in de auto de uitslagen tot dat moment en zagen we dat ik inderdaad een derde plaats in mijn categorie had behaald. Dus terug naar het plein voor de uitreikingen. De barjongen uit Terassó in Gayanes had ook een prijs zagen we, en we konden hem nog even feliciteren. Mijn gemiddeld tempo van 8 minuten en 28 seconden per kilometer bleek achteraf goed voor een 8e plaats van de 27 vrouwen. Ik werd derde van de veteranas, met een groot gat van meer dan een kwartier naar plaats vier. Er kwamen rond 12 uur nog steeds mensen over de lat en later zagen we in de uitslagen dat er ook meerdere mensen waren die meer dan 5 uur over de lange tocht hadden gedaan. Heftig hoor!
