Omdat we Valencia nog wel een keer (of wat) toeristisch wilden bezoeken en ook nog op jacht moesten naar kleding voor een bruiloftsfeest hadden we een hotelovernachting geboekt. Pal in het centrum dichtbij de Mercado Central. In de middag slaagden we erin de kleding te kopen die we wilden.
De provincie Valencia organiseert in de zomer in het CCCC (Centre del Carme Cultura Contemporania) een filmfestival. Het CCCC is gehuisvest in een 13de eeuws klooster met een mooi open binnenplein omringd door een gotische kloostergang. Op dit binnenplein werd de film vertoond voor ongeveer 150 gasten. Ruim voor de aanvang van de film stonden we in de rij omdat het principe gold van wie het eerst komt kan naar binnen omdat de entree gratis is.
We keken hier in de prachtige open binnenruimte naar een nogal matige film getiteld ‘Someone marry Barry’. Een Amerikaanse comedy die niet echt aansloeg bij het overwegend Spaanse publiek.
De volgende ochtend gingen we weer lekker door de stad wandelen en besloten we onze tweedaagse af te sluiten met een bezoek aan La Lonja de la Seda. Valencia was in de 15de eeuw een belangrijke Europese handelsstad voor zijde, de kooplieden besloten om een mooie handelsbeurs te bouwen. Een prachtig paleisachtig rechthoekig gebouw met een mooie binnentuin. Het gebouw bestaat uit een paar grote zalen, 1 zaal met hoge zuilen van 17,4 m hoog. Niet voor niks staat dit gebouw op de Unesco wereld erfgoedlijst.
In de middag gingen we weer met de trein terug naar Xativa en met de auto naar huis. We hadden weer genoten van Valencia.