19 maart 2025
Dit was de originele door ons gemaakte wandeling waarvan we op 16 maart door onverwachte regen ingekorte versie hadden gelopen. We begonnen weer op het zelfde punt als de ingekorte versie dichtbij de spoorlijn voor Agres. Daar kwamen we een ouder stel tegen dat kruiden aan het plukken was die je door de paella kon scheppen, of bij de tortilla. De naam was iets dat leek op ‘konijn’. Volgens de app PLantnat gaat het om de Silene Vulgaris, ofwel de blaassilene. We zien online dat de jonge scheuten inderdaad eetbaar zijn, en zelfs de bloemetjes.
Na de steile afdaling na ‘La Mola’ gingen we linksaf richting Agres. We wandelden door het rustige dorp en verlieten die om richting de vallei te gaan. We staken de doorgaande weg over richting en wandelden door de campo richting de bergen aan de andere kant van de vallei. Onderweg kwamen we een apart bouwwerk tegen. Misschien was het een gemeenschappelijke oven ofzo? Het had de vorm van een ijsput die we vaker hoger in de bergen tegenkomen, maar dan kleiner en smaller.
Na het doorkruisen van de vallei begonnen we aan een tweede aardige klimmetje richting Alto de la Covalta op 882m hoogte. Onderweg zagen we heel veel mooie in bloei staande planten die we nog niet kenden, het bleken rotsrozen te zijn.
Het landschap was heide-achtig en rotsachtig. We hadden ook mooie uitzichten op de bergen van de Sierra de Mariola en op Muro de Alcoy.
Vanaf de Alta de Covalta kregen we een redelijk steile afdaling op een mooi smal pad. Beneden aangekomen kwamen we bij een kloofje met een picknickplaats Font del Baladre aan de snelstromende rivier de Agres.
We staken de verbindingsweg weer over en wandelden de laatste paar kilometer terug langs een oude spoorlijn en vervolgens naar de auto.